فقه و تربیت اقتصادی دو دانش مهمىاند که در زندگى آدمیان نقش ایفا مىکنند. علوم همانند هرموجود زنده و پویا دارای تعامل، اثر پذیری و اثر گذاریاند، در زندگی بشر زمینههای مشترک بسیاری یافت میشود که میتواند عرصهای تعامل فقه و تربیت اقتصادی باشد. فقه که جنبه عملی شریعت را به عهده دارد مجموعه اى از بایدها و نبایدهای اقتصادی را هم تعیین میکند و از طرف دیگر تربیت اقتصادی که پرورش صفات مثبت برای اقتصاد سالم و پایدار است به احکام فقهی نیازمند است بهگونهای که مردم در تولید(کسب معاش)، توزیع و مخارج زندگی(مصرف) توانمند باشند و روزی را از راه حلال برپایه دستورات قرآن و حدیث و آموزههای فقه اسلامی بدست آورند و نیز هزینههای زندگی را بدون اسراف و به قدر نیازهای واقعی مدیریت کنند. در این فرایند این دو دانش ناگزیر از تعاملند. بررسی تعامل فقه و تربیت اقتصادی از این جهت مهم است که همیاری این دو دانش از یک سو سبب بهبود دین مداری مردم در عرصه اقتصاد میگردد و از سوی دیگر تعامل آن دو، سبب بارور شدن هریک از فقه و تربیت اقتصادی در خدمت رسانی به بشریت میگردد.