وظیفه‌مندی والدین در پرورش تولّی و تبّریِ فرزند از دیدگاه فقه اهل‌بیت
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دکتری فقه تربیتی جامعة المصطفی العالمیه، قم ایران
چکیده
مقاله پیش رو، وظیفه مندی والدین در پرورش تولّی و تبرّیِ فرزند را با روش تحلیل محتوا با تأکید بر روش استنباطی و اجتهادی در فقه اهل بیت(، مورد بررسی و پژوهش قرار داده است. فقه اهل بیت(، نگاهی جامع و همه جانبه به حقوق و شئون وجودیِ فرزند و وظایف و تکالیف والدین در پرورش تولّی و تبرّیِ او دارد. تربیت تولّی و تبرّیِ فرزند؛ به گونهای که عقل نظرى او از قید وهم و خیال رها گردیده و به معرفت ناب و بینش عمیق برسد و شناخت او شناخت خدایی و محبتش محبت خدایی و رفتارش رفتار خدایی شود، حقی است که شارع مقدس اسلام والدین را مسئول آن قرار داده است.
این پژوهش نشان میدهد که پرورش تولّی و تبرّیِ فرزند در ارتباط با خداوند و رسول خداj و اهل‌بیت( در دوران قبل از بلوغ فرزند و بعد از آن، طبق آیات و روایات از جمله؛ آیة وقایه، حدیث مسئولیت تربیت فرزند و سیرة تربیتی معصومان( از جمله؛ دعای امام سجادm برای تربیت فرزندان و وصیتنامة امام علیm به امام حسن مجتبیm به شرط احتمال تأثیر و به صورت یکسان بر والدین واجب میباشد.
این پژوهش نشان میدهد که پرورش تولّی و تبرّیِ فرزند در ارتباط با خداوند و رسول خداj و اهل‌بیت( در دوران قبل از بلوغ فرزند و بعد از آن، طبق آیات و روایات از جمله؛ آیة وقایه، حدیث مسئولیت تربیت فرزند و سیرة تربیتی معصومان( از جمله؛ دعای امام سجادm برای تربیت فرزندان و وصیتنامة امام علیm به امام حسن مجتبیm به شرط احتمال تأثیر و به صورت یکسان بر والدین واجب میباشد.
کلیدواژه‌ها
)